شاخص توده بدنی BMI یک شناسه ی تقریبی برای اندازه گیری کل چربی بدن شما است.
کمی وزن یا اضافه وزن می تواند مشکلات سلامتی ایجاد کند، به خصوص اگر شما فعالیت بدنی نداشته باشید.
دور کمر شما نسبت به BMI، پیش بینی بهتری در رابطه با در خطر بودن سلامتی است.
شناسه یا شاخص توده بدنی (BMI) روشی است که برای برآورد مقدار کل چربی بدن استفاده می شود. این شناسه با تقسیم وزن خود به کیلوگرم بر مجذور قد خود به متر (m2) محاسبه می شود.
تفاوت BMI بین افراد هم سن و هم جنس، بیشتر به دلیل چربی بدن است. با این وجود، موردهایی هستند که از این قانون پیروی نمی کنند، به این معنی که ممکن است رقم BMI دقیق نباشد.
محاسبات BMI، میزان چربی بدن در این موردها را بیش از حد بالا می برد:
بدنساز ها
برخی از ورزشکارها با عملکرد بالا
ن باردار
محاسبات BMI میزان چربی بدن برای افراد مسن و افراد دارای ناتوانی جسمی که قادر به راه رفتن نیستند و ممکن است دچار ضعف ماهیچه باشند، کمتر نشان می دهد.
BMI همچنین برای افراد مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی یا افرادی که دارای چاقی شدید هستند شناسه ی دقیقی نیست.
BMI بهترین شناسه برای اندازه گیری وزن و خطر سلامتی محسوب نمی شود. تصور می شود که دور کمر یک فرد پیش بینی بهتری در مورد خطر سلامتی نسبت به BMI است.
محدوده BMI سالم برای بزرگسالان 18.5 تا 24.9 است. با این حال، کودکان به طور مداوم در حال رشد هستند و این امر تعیین مقادیر مشخص شده برای BMI را دشوار می کند. برای بزرگسالانی که دوره ی رشدشان متوقف شده است، معمولا افزایش BMI با افزایش چربی بدن ایجاد می شود. اما با رشد کودکان، میزان چربی بدن آنها تغییر می کند و BMI آنها نیز تغییر می کند. به عنوان مثال، BMI معمولا در سالهای پیش از دبستان کاهش می یابد و سپس در بزرگسالی افزایش می یابد.
به همین دلیل، محاسبه BMI برای کودک یا نوجوان متفاوت از بزرگسالان تعبیر می شود و سن و جنس کودک یا نوجوان را در نظر می گیرد.
نمودارهای فعلی BMI برای کودکان توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا تهیه شده است. آنها برای ارزیابی اضافه وزن و چاقی در کودکان بالای دو سال سودمند هستند. با این حال، نمودارهای BMI فقط باید به عنوان راهنما مورد استفاده قرار گیرد تا مشخص شود چه موقع باید تغییرات در سبک زندگی ایجاد شود و چه زمانی باید از پزشک یا متخصص تغذیه راهنمایی گرفته شود.
برای محاسبه BMI کودک می توانید از ماشین حساب شاخص توده بدنی برای کودکان و نوجوانان استفاده کنید.
BMI یک اندازه گیری تقریبی بهترین وزن فقط برای سلامتی است. برای محاسبه BMI خود می توانید از ماشین حساب شاخص توده بدنی (BMI) برای بزرگسالان استفاده کنید. شما باید بدانید:
وزن شما به کیلوگرم (kg)
قد شما به متر (m).
پس از محاسبه BMI، می توانید محدوده وزن سالم خود را ارزیابی کنید.
اگر BMI شما:
کمتر از 18.5 - شما کمی وزن و احتمالا سوء تغذیه دارید.
18.5 تا 24.9 - شما در محدوده وزن سالم برای بزرگسالان جوان و میانسال قرار دارید.
25.0 تا 29.9 - شما اضافه وزن دارید.
بیش از 30 سال - شما چاق محسوب می شوید.
BMI بین چربی بدن و توده عضلانی فرقی ندارد. این بدان معناست که برخی از موردها که با آن سازگاری ندارند در دستورالعمل BMI وجود دارد، از جمله:
ماهیچه ها
بدنسازها و افرادی که حجم زیادی از ماهیچه ها دارند، BMI بالایی دارند اما اضافه وزن ندارند.
ناتوانی های جسمی
افرادی که ناتوانی جسمی دارند و قادر به راه رفتن نیستند ممکن است دچار ضعف عضلات شوند. BMI آنها ممکن است کمی پایین باشد، اما این وما به معنای کمی وزن نیست. در این موارد، مشاوره با یک متخصص تغذیه مهم است که پیشنهادهای سودمندی را ارائه می دهد.
BMI از نظر قد کاملا مستقل نیست و تمایل دارد که در افراد کوتاه قد، چاقی را بیش از حد و آن را در افراد قد بلند کمتر ارزیابی کند. بنابراین، BMI نباید به عنوان راهنما برای بزرگسالانی که بسیار کوتاه (کمتر از 150 سانتی متر) یا بسیار قد بلند (بیش از 190 سانتی متر) هستند استفاده شود.
مردم اقوام مختلف
به عنوان مثال برخی آسیایی ها و هندی ها، در هر BMI، چربی بدن بیشتری نسبت به افراد نژاد اروپایی دارند. بنابراین ممکن است بازه های اضافه وزن و چاقی برای این جمعیت کمتر باشد. این امر به این دلیل است که خطر ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی در این جمعیت ها از BMI 23 آغاز می شود. برخی از جمعیت ها در BMI بالاتر دارای خطرات برابری هستند، مانند مردم جزیره تنگه تورس و قبیله های مائوری زلاند نو.
پیوند بین اضافه وزن یا چاقی و احتمال ابتلای شما به بیماری قطعی نیست. تحقیقات در حال انجام است، اگرچه از نظر آماری، در صورت اضافه وزن احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری های مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، با افزایش BMI از 25 به 27، خطر مرگ کمی افزایش می یابد (20 تا 30 درصد). با افزایش BMI از 27، خطر مرگ به شدت (60 درصد) افزایش می یابد.
اگر اضافه وزن دارید ( BMIبالای 25) و بی تحرک هستید، ممکن است دچار این بیماری ها شوید:
بیماری قلبی عروقی
بیماری کیسه صفرا
فشار خون بالا (hypertension)
دیابت نوع 2
آرتروز
انواع خاصی از سرطان مانند سرطان روده بزرگ و سینه
افسردگی و دیگر اختلالات سلامت روانی.
خطرهای کمی وزن (BMI پایین)
اگر کمی وزن دارید (BMI کمتر از 18.5)، ممکن است دچار سوء تغذیه و موارد زیر شوید:
به خطر افتادن عملکرد سیستم ایمنی بدن
بیماری تنفسی
بیماری های گوارشی
سرطان
پوکی استخوان.
توزیع چربی بدن و خطر سلامتی
دور کمر نسبت به BMI، پیش بینی بهتری در رابطه با در خطر بودن سلامتی است. بدون در نظر گرفتن اندازه بدن، داشتن چربی در اطراف شکم یا داشتن «شکم بزرگ»، به این معنی است که شما به احتمال زیاد شرایط خاص سلامتی مربوط به چاقی را دارید.
به نظر نمی رسد که چربی های در اطراف باسن و ران تهدید مشابهی باشند. به ویژه در مردان، بیشتر، چربی ها در منطقه کمر جمع می شود، بنابراین خطر ابتلا به بیماری های وابسته به چاقی را افزایش می دهد.
مطالعات نشان داده است که توزیع چربی بدن با افزایش شیوع دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است.
به طور کلی، ارتباط بین خطرات سلامتی و توزیع چربی بدن عبارتند از:
کمترین خطر - لاغر (چربی بدن به طور مساوی توزیع شده)
خطر متوسط - اضافه وزن بدون شکم بزرگ
متوسط تا پرخطر - لاغر با شکم بزرگ
پرخطر - اضافه وزن با اضافه چربی شکم.
دور کمر و خطرات سلامتی
از دور کمر می توان برای نشان دادن خطر سلامتی در بیماری های مزمن استفاده کرد.
برای مردان:
94 سانتی متر یا بیشتر - افزایش خطر
102 سانتی متر یا بیشتر – افزایش خطر جدی
برای خانم ها:
80 سانتی متر یا بیشتر - افزایش خطر
88 سانتی متر یا بیشتر - افزایش خطر جدی
تمایل به چربی زدایی در قسمت میانی بدن، تحت تاثیر ژنهای شخص است. با این حال، شما می توانید این گرایش ژنتیکی را در نظر بگیرید و هنوز هم می شود کاری برای آن کرد.
پویایی و تحرک جسمی، جلوگیری از استعمال سیگار و خوردن چربی اشباع نشده به جای چربی اشباع شده، خطر ابتلا به چاقی شکمی را کاهش می دهد.
بسته پذیرایی ایپک باکس
منبع: betterhealth.vic.gov.au
درباره این سایت